მეწვოდა ყველაფერი.. ცრემლებს ვაიძულე არ გაებედათ წამოსვლა.. სულის სათითაო ნაწილი მტკოდა, იმის გამო რომ სხვისი ქმარი და სხვისი მამა ასე ძალიან მიყვარდა.... აცახცახებული დავჯექი სკამზე და კარშ გამავალ ვაჟას მზერა გავაყოლე...
ერთიანად იხუვლ ჩემში ტკივილმა... ცრემლთა ნაკადი მდინარესავით წამსკდა.. მძლდა მისი სახე და მისი სახელი რომ აქამდე მიმიყვანა... მეჯავრებოდა
ერთიანად იხუვლ ჩემში ტკივილმა... ცრემლთა ნაკადი მდინარესავით წამსკდა.. მძლდა მისი სახე და მისი სახელი რომ აქამდე მიმიყვანა... მეჯავრებოდა