სრული სიბნელე...ვიღაცას მხარზე ტომარასავით დაუდევრად ვყავარ მოგდებული, ჩაბნელებულ გარემოში აქა-იქ შემოჭრილი სინათლე იატაკზე აბსტრაქტულ ფიგურებს ქმნის, რომელსაც მალევე კიბეები ანაცვლებს. ვგრძნობ, როგორ ჩერდება უცნობი, როგორ ინაცვლებს სხეული მისი მხრებიდან ძველებურ, გადახუნებულ ხალიჩაზე.
↧