- მზად ვარ. - ვამბობ და მასთან ერთად ვხტები, უკვე მეორედ… შეჯახება წყლის ზედაპირთან, დაგუბებული ყურები, აჩქარებული გულისცემა, შიში და გადარჩენის ინსტიქტი იღვიძებს, ფართხალს ვიწყებ და ვცდილობ ამოვყვინთო, თვალები მებინდება.
- ნუ გეშინია, არ დავუშვებ რამე დაგემართოს. - მესმის მისი ხმა და მიკვირს წყალში, როგორ ლაპარაკობს. - ახლა ამის დრო არ არის, თვალები გაახილე, გაახილე თვალები... არ დანებდე… - მე ვერ ვინძრევი. ტუჩებზე მის შეხებას ვგრძნობ, ვგრძნობ როგორ მევსება ფილტვები მისი ჰაერით და ხველა მიტყდება.
- დაბრუნდი… თვალი გაახილე.
- ნუ გეშინია, არ დავუშვებ რამე დაგემართოს. - მესმის მისი ხმა და მიკვირს წყალში, როგორ ლაპარაკობს. - ახლა ამის დრო არ არის, თვალები გაახილე, გაახილე თვალები... არ დანებდე… - მე ვერ ვინძრევი. ტუჩებზე მის შეხებას ვგრძნობ, ვგრძნობ როგორ მევსება ფილტვები მისი ჰაერით და ხველა მიტყდება.
- დაბრუნდი… თვალი გაახილე.