ემა გზას ბარბაცით მიუყვებოდა. რატომ? იმიტომ რომ ბიჭი თვალს არ აშორებდა, ქარი წითელ თმას უწეწავდა. ბიჭის კი ემას სურნელი გონებას უფანტავდა, მიუხედავად იმისა რომ ბიჭი ემას რამდენიმე საათია რაც იცნობს , უნდოდა რომ ხელი ჩაეკიდა, გულში ჩაეკრა და ასე გაეტარებინა საატები დღეები წლები. დიდი სურვილის მიუხედავად ირაკლი ტავს იკავებდა რეალობასი ბრუნდებოდა და დას უღიმოდა.
პარკში მისულმა ანასტასიამ აიჩემა პირველად ეშმაკის ბორბალზე უნდა დავჯდეო. ირაკლიმ ბილეთები იყიდა და გოგნებთან დაბრუნდა
-კარგი.-დაიწყო ნინიმ-პატარებთან მე დავჯდები-ტქვა ტუარა სასწრაფოდ დაჯდა პატარებიც გვერდით მოისვა- უპს! მგონი ადგილი აღარაა.- გოგონამ ემას გაუღიმა.
-თქვენს შემდეგ- თქვა ბიჭმა, ემა კაბინაში შეძვრა და მოკალათდა. ბიჭიც ასე მოიქცა და ემას წინ დაჯდა. ერთმანეთს თვალებში უყურებდნენ და ნელნელა მაღლა წიევდნენ, ემას სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელი უვლიდა გული გამალებით უცემდა. ცოტა ხნის შემდეგ გოგონამ მის წინ მჯდომს თვალიმოაშორა და ჰორიზონტს გახედა.
პარკში მისულმა ანასტასიამ აიჩემა პირველად ეშმაკის ბორბალზე უნდა დავჯდეო. ირაკლიმ ბილეთები იყიდა და გოგნებთან დაბრუნდა
-კარგი.-დაიწყო ნინიმ-პატარებთან მე დავჯდები-ტქვა ტუარა სასწრაფოდ დაჯდა პატარებიც გვერდით მოისვა- უპს! მგონი ადგილი აღარაა.- გოგონამ ემას გაუღიმა.
-თქვენს შემდეგ- თქვა ბიჭმა, ემა კაბინაში შეძვრა და მოკალათდა. ბიჭიც ასე მოიქცა და ემას წინ დაჯდა. ერთმანეთს თვალებში უყურებდნენ და ნელნელა მაღლა წიევდნენ, ემას სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელი უვლიდა გული გამალებით უცემდა. ცოტა ხნის შემდეგ გოგონამ მის წინ მჯდომს თვალიმოაშორა და ჰორიზონტს გახედა.