მეოთხე თავიხმაურმა გამაღვიძა და ლანძღვით ჩავედი სამზარეულოში, შესულმა თავი ვერ შევიკავე და გადავიხარხარე. საქმე იმაშია, რომ დავინახე ესმეს, რომელიც ერთიანად ფქვილში იყო ამოსვრილი, სახეზე რაღაც ყვითელი ეცხო (სავარაუდოდ თაფლი) და შიშით უყურებდა ტაფას, რომელიც გაზიდან გადმოუვარდა (ალბათ სწორედ ეს იყო ის ხმაური რამაც გამაღვიძა, ტაფა), როცა დამინახა დარცხვენილმა მითხრა:
-უი მია, უკვე ადექი? მინდოდა შენთვის საუზმე მომემზადებინა, ბლინებს გიცხობ.-დედასთან მივედი და ჩავეხუტე:
-კარგი რა ესმე, ხომ იცი არ გამოგდის სამზარეულოში არაფერი, იცი რა, ის გააკეთე, რაც ყველაზე კარგად გამოგდის, აქ
-უი მია, უკვე ადექი? მინდოდა შენთვის საუზმე მომემზადებინა, ბლინებს გიცხობ.-დედასთან მივედი და ჩავეხუტე:
-კარგი რა ესმე, ხომ იცი არ გამოგდის სამზარეულოში არაფერი, იცი რა, ის გააკეთე, რაც ყველაზე კარგად გამოგდის, აქ