გაჩერდა და ყურება დამმიწყო. დიდხანს იდგა გაჩერებული და თვალებში მაშტერდებოდა. მეც შევხედე, თითქოს რაღაც მიბიზგებდა მისკენ და უფრო ახლოს მივყავდი. არ ვიცი რას ვაკეთებდი ან ის რატომ იქცეოდა ასე. ჩაფიქრებული ვიყავი და ფიქრებიდან მისმა ბოხმა ხმამ გამომიყვანა.
-მაოცებს შენი მწვანე თვალები!!! (თორნიკე)
-მაოცებს შენი მწვანე თვალები!!! (თორნიკე)