-ახლა არა, სხვადროს იყოს!-ვპასუხობ და გარეთ გავდივარ. აზრები ერთმანეთში მერევა. გონება სხვას მკარნახობს, გული სხვას. თითქოს ერთ შეთანხმებაზე მიდიან, მაგრამ შემდეგ ისევ აურზაური ხდება. უაზროდ მივდივარ და ისევ იმ კაფეში შევდივარ, როგორც ყოველთვის. პირველ მაგიდაზე ლაშა ზის, ჩაფიქრებული.
↧