ნიღბებიან სილუეტებს...

მარტოსული ეოსივით გადმოსცქერის ეიფელი
მის ფეხებთან მოალერსეთ თრობასა და აგონიას,
შენ კი, როგორც მიუნხენში თვით ვნებასთან მოცეკვავე,
ელი გორდელიანივით სამყაროდან აორთქლდები...
პარიზული ქარის სურნელს წაიღებენ შენი თმები
დაჩოქილი ფოთოლცვენის მომღიმარე აგონიად,
მისივ ისრით დაკოდილი სამუდამო მეგობრები
იქცევიან როტერდამის ლეგენდარულ აპოგეად...
აღდგებიან ლეგენდები ჩვენში გრძნობის გასაჩენად,
როგორც მაშინ როტერდამთან აბრიალნენ კოცონები,
ნუთუ არაფრად არ ღირდა სიყვარულის გადარჩენა
რომ მიღიმი შორთიდან ირონიულ მოწონებით...