– მაპატიე, ლილე, მაპატიე! – ჩურჩულებდა ნიკოლოზი და ქალის ხელებს ემთხვეოდა, როგორც ხატს ღვთისმშობლისას. – მაპატიე, შევცდი. ლილე, მაპატიე! – ღრიალში გადასდიოდა.
ლილეს თითებს მამაკაცის ცხელი ცრემლები ასველებდა, ბალიშს კი – ლილესი. ბოლოს ამოისუნთქა და ჩურჩულით, თუმცა მაინც მკაცრად ჩაილაპარაკა:
– ვერ გაპატიებ!
ლილეს თითებს მამაკაცის ცხელი ცრემლები ასველებდა, ბალიშს კი – ლილესი. ბოლოს ამოისუნთქა და ჩურჩულით, თუმცა მაინც მკაცრად ჩაილაპარაკა:
– ვერ გაპატიებ!